بر همان منوال گذشته، فایل این نوشته را، در قالب pdf در زیر گذاشته‌ام، که خوش‌خوان‌تر است و حسابی‌تر. اگر

به همان دلایل همیشگی و خوش سر و صورت درنیامدن متن در قالبهای اینجا، متن را آنطور که دلخواه خودم

به همان دلایل همیشگی و خوش سر و صورت درنیامدن متن در قالبهای اینجا، متن را آنطور که دلخواه خودم

فایلی که در ادامه آمده، یادداشتی است نسبتا کوتاه بر فیلم گرترود درایر که ساخته ی سال 1964 است. دیدن

بهترین هدیه ی عمرم را مادربزرگم به من داد، بی که بداند آنچه به من داده را به چه کسی

انتظار، دسته موجی است پرشکن، که خیز و افتش نیز، گرفتار ریز موج هاست. هنوز مانده بود به بیست سالگی

نه مگر نوشتن اجباری است از داغی که سرد، از گره ای که باز، از یادی که درد، وَ از

دیشب را کم خوابیده بودم، نمی دانم چه ام شد که زود هم بیدار شدم، طبق عادت همیشگی، کمی غلت